باران کمان

باران کمان . [ ن ِ ک َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مرادف باران تیر. تیر بسیار. رجوع به باران تیر شود. در آنندراج این ترکیب بدینسان آمده : بمعنی خود، اوحدالدین انوری گوید :
نگهای علم در سپهر پیچد
باران کمان بی بخار باشد (؟).

(از آنندراج ) (از بهارعجم ).