باربرنهلغتنامه دهخداباربرنه . [ ب َ ن ِه ْ ] (نف مرکب ) آنکه بار بر ستور نهد : سالاربار مَطْران مه مرد جاثلیق قسیس ْ باربرنه و ابلیس ْ بدرقه .سوزنی .