بارحمت

بارحمت . [ رَ م َ ] (ص مرکب ) دارای رحمت . بخشایش گر. بخشایش کننده :
وگر بارت ندادند اندرین در
بر ایشان ابر بارحمت مباراد.

ناصرخسرو.

رجوع به «با» شود.