ترجمه مقاله

بارندگی

لغت‌نامه دهخدا

بارندگی . [ رَ دَ / دِ ] (حامص ) باریدن و بارش . (ناظم الاطباء). حاصل مصدر باریدن . (آنندراج ) :
چو ابر بهاران ببارندگی
همی مرگ جوید بدان زندگی .

فردوسی .


بپوشید نوجامه ٔ بندگی
دو دیده چو ابری ببارندگی .

فردوسی .


|| (اِ) باران . (آنندراج ) (دِمزن ) : و چون بارندگی زیادت باشد این بحیره زیادت بود و چون بارندگی نباشد خشک شود. (فارسنامه ٔ ابن البلخی چ لندن ص 153). || هنگام باران . (ناظم الاطباء). فصل باران .(دِمزن ). رجوع به شعوری ج 1 ورق 198 شود . || ژاله . شبنم قوی . (دِمزن ).
ترجمه مقاله