باروزنه
لغتنامه دهخدا
باروزنه . [ رَ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ) نام نوایی است از موسیقی . (برهان ) (جهانگیری ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (دِمزن ) (ناظم الاطباء) (شعوری ج 1 ورق 191) (فرهنگ نظام ) :
ساعتی سیوارتیر و ساعتی کبک دری
ساعتی سرو ستاه و ساعتی باروزنه .
ساعتی سیوارتیر و ساعتی کبک دری
ساعتی سرو ستاه و ساعتی باروزنه .
منوچهری (دیوان چ دبیرسیاقی ).