بارکزایی
لغت‌نامه دهخدا
بارکزایی . [ ] (اِخ ) طایفه ای از افغانیها که رقیب ابدالیها بودند و همیشه سلطان از طایفه ٔ ابدالی و وزیر از طایفه ٔ بارکزایی تعیین میشد و در 1257 هَ . ق . دوست محمدخان از طایفه ٔ بارکزایی بر تخت سلطنت دست یافت و حکومت سلسله ٔ ابدالی یا درانی منقرض شد و تا امروز خاندان او در افغانستان حکومت دارند.
خاندان بارکزایی :
دوست محمدخان
برگشت شاه شجاع به سلطنت
شیرعلی خان .
(افضل و اعظم در بلخ و کابل 1282-1284)
یعقوبخان
عبدالرحمن خان
(از تاریخ سلاطین اسلام لین پول ترجمه ٔ عباس اقبال صص 302-303).
عیوب (که در هرات انقلاب کرد)
حبیب اﷲ
امان اﷲ خان
نادرخان
محمدظاهر شاه
و رجوع به معجم الانساب ج 2 شود.
خاندان بارکزایی :
دوست محمدخان
1242هَ . ق .- 1826 م .
برگشت شاه شجاع به سلطنت
1255 - 1258هَ . ق .-
1839 - 1842 م .
شیرعلی خان .
1280هَ . ق . - 1863 م .
(افضل و اعظم در بلخ و کابل 1282-1284)
یعقوبخان
1296هَ . ق . - 1879 م .
عبدالرحمن خان
1296هَ . ق . - 1879 م .
(از تاریخ سلاطین اسلام لین پول ترجمه ٔ عباس اقبال صص 302-303).
عیوب (که در هرات انقلاب کرد)
1297-1297
حبیب اﷲ
1289-1307
امان اﷲ خان
1309-1337
نادرخان
-
محمدظاهر شاه
و رجوع به معجم الانساب ج 2 شود.
