باریک سرلغتنامه دهخداباریک سر. [ س َ ] (ص مرکب ) آنکه سر باریک و خرد دارد. || آنچه سر و انتهایی باریک و تیز داشته باشد، رمح اَزَب ّ؛ نیزه ٔ باریک سر. (منتهی الارب ).
