باریک کار
لغت‌نامه دهخدا
باریک کار. (ص مرکب ) آنکه در کار خود دقت دارد. ماهر. چربدست . استاد. کسی که کارهای ظریف و دقیق کند. صِنع درزی یا باریک کار. صنعالیدین [ ص َ یا ص ُ ی َ دَ ] یا صنیعالیدین ؛ مرد چربدست باریک کار ماهر در پیشه ٔ خود. صناع الیدین ؛ ماهر باریک کار چربدست ، در پیشه و کار خود. صنیعالیدین ؛ چربدست و ماهر در پیشه ٔ خود. (منتهی الارب ).
