بار جستنلغتنامه دهخدابار جستن . [ ج ُ ت َ ] (مص مرکب ) رخصت یافتن . اجازت گرفتن برای دخول بنزد شاه یا امیری : بر درگهش نشسته بزرگان و مهتران ازبهر بار جستن و بر ما گشاده در.فرخی .