بازارگه

بازارگه . [ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف بازارگاه . میدان دادوستد. میدان معامله :
پرستنده و دایه ٔبی شمار
ز بازارگه تا در شهریار.

فردوسی .

ببازارگه بسته آئین براه
ز دروازه تاپیش درگاه شاه .

فردوسی .

و رجوع به بازارگاه شود.