بازرهیدن

بازرهیدن . [ رَ دَ ] (مص مرکب ) نجات یافتن . رهیدن :
تنت بجان ای پسر این جان تست
بازرهد روزی از آبستنی .

ناصرخسرو.

گویند بگوی ترک تُرکت
تا بازرهی ز پاسبانی
تَرک چو تو تُرک نبود آسان
ترکی تو نه دوغ ترکمانی .

سنائی .