باز سفیدپرلغتنامه دهخداباز سفیدپر. [ زِ س َ / س ِ پ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است . (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری ) (فرهنگ ضیاء). و رجوع به باز سفید پر شود.
