باسترک
لغتنامه دهخدا
باسترک . [ ت َ رَ ] (اِ) نوعی از سار. (ناظم الاطباء). مرغی است . (یادداشت مؤلف ). به ترکی صغرجق . (فرهنگ شعوری ) :
در دست غمت را (کذا؟) شده ام آنچنان زبون
در پنجه ٔ شاهین فتاده چو باسترک (؟).
در دست غمت را (کذا؟) شده ام آنچنان زبون
در پنجه ٔ شاهین فتاده چو باسترک (؟).
میرنظمی (از شعوری ).