باضةلغتنامه دهخداباضة. [ ض ْ ض َ ] (ع ص ، اِ) زن تنک پوست آگنده گوشت . (منتهی الارب ). زن لطیف پوست سپید اندام که خون او از پوست نمایان شود. (از تاج العروس ).
