باطل ستیز

باطل ستیز. [ طِ س ِ ] (نف مرکب ) بر باطل ستیزنده . که نه بر حق ستیزد. آنکه جنگ به ناحق کند. (آنندراج ) :
ز حق دشمنی چند باطل ستیز
ببین چون کند حق ز باطل گریز.

نظامی (از آنندراج ).