باعذری

باعذری . [ ع َ ] (اِخ ) باعذرا. (معجم البلدان ). ناحیتی درکردستان . در فتوح البلدان آمده است : عمربن خطاب ، عتبةبن فرقد سلمی را بر موصل فرمانروا کرد در سال بیست هجری ، مردم نینوی با او به مقابله پرداختند، او قلعه ٔ نینوی را گشود و از دجله گذشت و آنگاه مرج و ارض بانو هذری و باعذری و حبتون و ... کلیه ٔ پناهگاههای اکراد را گشود. (از کرد و پیوستگی نژادی او ص 176).