باغبانی
لغتنامه دهخدا
باغبانی . [ غ ْ / غ ِ ] (حامص ) عمل باغبان . نِطارة. (منتهی الارب ). محافظت و نگهبانی باغ . پرستاری باغ . (ناظم الاطباء). باغ پیرائی . بستان بانی :
همی تا کند بلبل اندر بهاران
بباغ اندرون روز و شب باغبانی .
نهالی که باغش دل تست وز ایزد
بر او مر خرد را رود باغبانی .
همی تا کند بلبل اندر بهاران
بباغ اندرون روز و شب باغبانی .
فرخی .
نهالی که باغش دل تست وز ایزد
بر او مر خرد را رود باغبانی .
ناصرخسرو.