ترجمه مقاله

باغشگرد

لغت‌نامه دهخدا

باغشگرد. [ غ ِ گ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش صفی آباد شهرستان سبزوار که در 15 هزارگزی شمال خاوری صفی آباد و 8 هزارگزی خاور راه ماشین رو صفی آباد واقع است . ناحیه ای است کوهستانی و دارای آب و هوای معتدل و 15 تن سکنه . آب آنجا از قنات تأمین میشود و محصول عمده ٔ آن غلات و زیره و میوه و شغل مردمش زراعت و کرباس بافی و راهش مالرو است . از آثار تاریخی ، مقبره ٔ شاهزاده محمد در آنجاست . این ده را در اصطلاح محلی باغشجرد نیز می گویند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
ترجمه مقاله