باغندی

باغندی . [ غ َ ] (اِخ ) ابوبکر احمد بن محمدبن سلیمان بن الحرث بن عبدالرحمن الازدی واسطی معروف به ابن باغندی . از حفاظ و حدیث شناسان بود، مدتی در بغداد سکونت داشت . او در ذی الحجة سال 313 هَ . ق . در گذشت . (انساب سمعانی ج 1 ورق 61) (معجم البلدان ). و رجوع به فهرست حبیب السیر چ خیام ج 2 شود.