باقداری

باقداری . [ ق ِ ] (اِخ ) ابوبکرمحمدبن ابی غالب بن احمد باقداری نابینا ازحفاظ بود. در اوایل عمر به بغداد آمد و در همانجا در ذی حجة 575 هَ . ق . وفات یافت و در مقبره ٔ باب البصره نزدیک رباط زوزنی مدفون شد. (از معجم البلدان ).