باقر
لغتنامه دهخدا
باقر. [ ق ِ ] (اِخ ) تبریزی . میرزا باقر قاضی زاده ٔ تبریزی از شعرای فارسی گوی و اهل تبریز بود. از اوست :
بر زمین نتوان فکندن هر که را برداشت عشق
صورت منصور را بردار میباید کشید.
بر زمین نتوان فکندن هر که را برداشت عشق
صورت منصور را بردار میباید کشید.
(از قاموس الاعلام ترکی ج 2ص 1201).