باقورةلغتنامه دهخداباقورة. [ رَ ] (ع اِ) جماعت و دسته ٔ گاوان . و این از اسماء جمع است مانند باقر. (از اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). باقور. || بلغت یمن ، نرگاو و نیز گاو ماده . (آنندراج ). یک گاو، خواه نر باشد یا ماده . (ناظم الاطباء).
