باقو
لغتنامه دهخدا
باقو. (اِخ ) مریخ را گویند. (آنندراج ). ستاره ٔ مریخ . (ناظم الاطباء). نام یکی از منازل مریخ است . (فرهنگ شعوری ج 1 ص 188) :
گر شرح دهد تیر فلک منصب کلکش
بی آب شود خنجر بهرام به باقو.
گر شرح دهد تیر فلک منصب کلکش
بی آب شود خنجر بهرام به باقو.
شمس الدین محمد طبسی (از لباب الالباب ).