باقی

باقی . (اِخ ) (محمودافندی ) از شعرای بزرگ عثمانی است . او بسال 933 هَ . ق . در استانبول تولد یافت ، فرزند مؤذن جامع سلطان محمد فاتح بود و به چراغ باشی گری رسید، پس از تحصیل به مدرسی سلیمانیه نایل گشت و سلطان سلیمان قانونی و سلطان سلیم به او توجه داشتند. در زمان سلطان مرادخان سوم ، بیتی از اشعار او را مورد تفسیر سوء قرار داده نزدشاه از او شکایت کردند و منجر به تبعید او شد. پس از آن مورد عفو قرار گرفت و به منصب قاضی عسکر آناطولی و درجه ٔ رئیس العلمائی رسید. دیوانی از او باقیست ، کتاب مواهب لدنیه را تحت عنوان معالم الیقین ترجمه نمود. او بسال 1008 هَ . ق . درگذشت و در خارج دروازه ٔ ادرنه در رهگذر ایوب انصاری مدفون گردید. از اوست :
ای پای بند دامگه قید نام و ننگ
تا کی هوای مشغله ٔ دهر بی درنگ
آک اولدمی که آخر اولوب نوبهار عمر
برگ خزانه دونسه گرک روی لاله رنگ .

(از قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1203).

در کشف الظنون آمده : مولی محمود متوفی 1008 هَ . ق .، او را دیوانی است به ترکی و بسیار معروف و مشهور است ، احتمال دارد که صاحب ترجمه با باقی محمود افندی یکی باشد.