بالاافکن

بالاافکن . [ اَ ک َ ] (نف مرکب ) به بالا افکننده . بالاانداز. بالااندازنده . || (اِ مرکب ) روانداز ازقبیل شمد و احرامی . پتو. لحاف . بالاپوش :
ز بالاافکن شرب و نهالی
شدم سرپا برهنه لاابالی .

نظام قاری (دیوان ص 109).