ترجمه مقاله

بالاخانه

لغت‌نامه دهخدا

بالاخانه . [ ن َ ] (اِخ ) دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل که در 8 هزارگزی باختری بنجار و 3 هزارگزی راه فرعی ادیمی به زابل در جلگه واقع است . ناحیه ایست دارای آب و هوای گرم معتدل و 1133تن سکنه . آب آنجا از رودخانه ٔ هیرمند تأمین میشود. محصول عمده ٔ آن غلات ، لبنیات . شغل مردمش زراعت و گله داری و گلیم و کرباس بافی . راه آنجا مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
ترجمه مقاله