بالادستیلغتنامه دهخدابالادستی . [ دَ ] (حامص مرکب ) عمل بالادست . برتری . غلبه . چیرگی . || (ص نسبی ) که بجانب علیاست . که سوی علیا قرار دارد. مقابل پایین دستی . که فوق جای دارد.
