بالاطلبلغتنامه دهخدابالاطلب . [ طَ ل َ ] (نف مرکب ) بلندی خواه . بالاجوی . که بالا جوید. ترقی خواه . برتری جوی . بالاطلبنده : بالاطلبان که اوج جویندبالای فلک جز این نگویند.نظامی .
