بالاور

بالاور. [ وَ ] (اِ) کوزه ٔ آب را گویند. (انجمن آرای ناصری ). کوزه ٔ پر از آب باشد که باتوته و بابوته نیز گویند. (فرهنگ جهانگیری ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). کوزه ٔ پرآب . (برهان قاطع). ظرف پر از آب . (از فرهنگ شعوری ج 1 ص 161).