بالاوزلغتنامه دهخدابالاوز. [ وَ ] (اِ) ظرف پر از آب . کذا فی المؤید. (از فرهنگ شعوری ج 1 ص 165). صورت تصحیفی بالاورست . رجوع به بالاور شود.