بالاوندلغتنامه دهخدابالاوند. [ وَ ] (اِخ ) از طوایف پشتکوه و ایلات کرد ایران دارای 300 خانوار و مسکن آنان در هلیلان و زردلان است . (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 61 و 68).