بالاکرلغتنامه دهخدابالاکر. (اِخ ) نام یکی از سرداران اسکندر که هنگام فتح فینیقیه ، شهر می لت (ملطیه ) را تصرف کرد و بر ایدارنس سردار داریوش پیروز شد. (از ایران باستان پیرنیا ج 2 ص 1346) و رجوع به بالاکروس شود.
