ترجمه مقاله

بالاگریوه

لغت‌نامه دهخدا

بالاگریوه . [ گ ِ وِ] (اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش ملاوی شهرستان خرم آباد، این دهستان در جنوب باختری خرم آباد واقع و از شمال بکوه کاف و هشتادپهلو و بخش ولیان ، از خاور بدهستان گریت بخش پایی ، از باختر براه شوسه ٔ خرم آباد به دزفول و رودخانه ٔ کشکان ، از جنوب به بخش الوار گرمسیری محدود است . موقعیت طبیعی دهستان کوهستانی ، هوای آن در قسمت جنوبی گرم و سایر نقاط معتدل است . آب آنجا از رودخانه ٔ مهم کشکان و رود افرینه و اشیان و از چشمه سارهای دیگر تأمین میشود و مرتفعترین ارتفاعات این دهستان کوه دلوچ رو مشکا و غزال است . این دهستان از 48 آبادی تشکیل گردیده ، جمعیت آن در حدود 17800 تن است و قراء مهم آن عبارتند از جولهولی بالا، معمولاًن ، ملاوی ، پل دختر. ساکنین این دهستان از طوایف میرجودکی قلاوند هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
ترجمه مقاله