بالاگر

بالاگر. [ گ َ ] (اِ مرکب ) ستون . (فرهنگ نظام ) (برهان قاطع) (جهانگیری ). ستون خانه . (فرهنگ شعوری ) (آنندراج ). || چوب بزرگ . چوبی باشد که در پوشش عمارت بر بالای شاه تیر گذارند و باقی اسباب خانه پوشیدن را بر بالای آن بگسترانند. (آنندراج ) (برهان قاطع). بالار. (فرهنگ ضیاء). و رجوع به بالار و بالال شود.