بالا بلوکلغتنامه دهخدابالا بلوک . [ ب ُ ] (اِخ ) از آبادیهای بارفروش . رابینو گوید: بلوکات بارفروش بقرارذیل است : بلده ، بالابلوک ، بالاتجن ، بندپی ، بیشه ،... (از ترجمه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 74 و 157).
