بالا پریدنلغتنامه دهخدابالا پریدن . [ پ َ دَ ] (مص مرکب ) جهیدن بسوی بالا. || پرواز کردن به ارتفاع بسیار. || برتری جستن . بلندی جستن . در تداول عامه ، به گزاف ادعای بلندمقامی کردن . بیش از حد به علو مقام تظاهر کردن .
