بالطه لیمانی
لغت‌نامه دهخدا
بالطه لیمانی . [ طَ ] (اِخ ) لنگرگاه کوچکی در بغاز بسفر بین حصار روم ایلی و قریه یوماجی . نام قدیم این بندرگاه فیدیالیا بود، اما پس از فتح آن ناحیه به دست سلیمان بک پسر بالطه جی پاشا، این نام به آن داده شد. و نیز رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود.
