بامبهلغتنامه دهخدابامبه . [ ب َ / ب ِ ] (اِ صوت ) آوایی که از زدن کف دست گشاده بر سر کسی برآید. || در تداول عامه ، توسری . بامب . ضربه با کف دست گشاده بر سر کسی . بام . بامبچه . زخم با کف دست بر کسی . رجوع به بامب و بامبچه شود.
