بانصیبلغتنامه دهخدابانصیب . [ ن َ ] (ص مرکب ) (از: با + نصیب ) که نصیب دارد. بهره ور. بابهره . باحظ : مردم زحفاظ بانصیب است این مردمی از ددان غریب است .نظامی .
