بأو

بأو. [ ب َءْوْ ] (ع مص ) فخر. مباهات کردن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). فخر آوردن . (تاج المصادر بیهقی ). بأواء. (منتهی الارب ). بأی . || سخت دویدن ناقه . بأی . کوشش نمودن در دویدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || عجب . شگفت : و منه قوله عمر فی طلحة (رض ): لولا بأو فیه . || بلند گردیدن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بأی .