باینة

باینة. [ ی ِ ن َ ] (ع ص ، اِ) بائنة. بائن . کمان نرم که زه آن نهایت دور باشد. (آنندراج ). || چاه فراخ و ژرف . (از آنندراج ) (از منتهی الارب ). ج ، بوائن . و رجوع به باین شود. || طلاقی که رجعت در آن درست نباشد. و هی فاعلة بمعنی مفعوله . (آنندراج ) (منتهی الارب ). و رجوع به باین شود.