بباد رفتن

بباد رفتن . [ ب ِ رَ ت َ ] (مص مرکب ) بهمراه باد رفتن گردوغبار و امثال آن . || کنایه از نابود شدن . از میان رفتن . ضایع شدن :
چو سرمه ای است غبار وجود من صائب
به باد میرود ازیک نفس کشیدن چشم .

صائب .