بباطن کسی گذاشتنلغتنامه دهخدابباطن کسی گذاشتن . [ ب ِ طِ ن ِ ک َ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) کسی را واگذاشتن به نیت خود. به دعای بد سپردن . (آنندراج ).
