ببةلغتنامه دهخداببة. [ ب َب ْ ب َ ] (اِخ ) نام خانه ای به مکه . (منتهی الارب ). در اول سد عمربن خطاب . (از معجم البلدان ). دار ببه به مکه است . (ناظم الاطباء) (آنندراج ).