بتات

بتات . [ ب َ] (ع مص ) طلاق باین دادن که در آن رجعت جائز نیست . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). ابویزید گفت : طلقت الدنیا بتاتا؛ لارجعة لی فیها. (یادداشت مؤلف ). || صدقه دادن چنانکه از صاحب آن بریده شود: تصدق صدقة بتاً و بتاتاً؛ ای انقطعت من صاحبها. (از منتهی الارب ). || مشرف بر کاری بودن : هو علی بتات الامر، یعنی مشرف بر آن کارست . (از اقرب الموارد). || (ع اِ) رخت عروس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || توشه ٔ مسافر و مرده . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). زاد. (از اقرب الموارد). || متاع خانه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). جهاز متاع خانه . ج ، اَبِتَّه . (از اقرب الموارد).