بتا

بتا. [ ب َ تا / ب َت ْ تا ] (اِ) بتاب . نوعی از طعام که بتازی یهط و بتات گویند. (ناظم الاطباء). بَهَطَّه و آن طعامی است که از برنج و روغن سازند. (صحاح الفرس ). نوعی از طعام باشد که عربان بهط و بتات گویند و به این معنی با تشدید ثانی هم آمده است . (برهان قاطع). یک نوع طعام . (فرهنگ شعوری ). نوعی از طعام باشد. (هفت قلزم ). برنج پخته که معربش بهط است . (فرهنگ نظام ). || خشکه ٔ پلاو. (رشیدی ). || و سنگ دراز که بدو دارو سایند.(رشیدی ). بته . بده . (انجمن آرای ناصری از رشیدی ).