بتمامتلغتنامه دهخدابتمامت . [ ب ِ ت َ م َ ] (ق مرکب ) تماماً. همگی . بطور کامل . بتمامی . همه ٔ آن . تمام آن . (ناظم الاطباء) : تا هر باب که افتتاح کردند بتمامت اشباع برسانیدند. (کلیله و دمنه ).
