بتولغتنامه دهخدابتو. [ ب َت ْوْ ] (ع مص ) اقامت نمودن در جای . (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ): بتا بالمکان بتواً؛ اقامت نمود در آن جای . (ناظم الاطباء). بتا بالمکان ؛ اقامت نمود. (منتهی الارب ).
