بتک

بتک . [ ب ُ ] (اِ) پُتک و ظاهراً تبدیلی و صورتی از آن است :
مشو غره که در یک دم ز زخم چرخ ساینده
بریزی گر همی بتکی ، بسائی گرچه سوهانی .

سنائی .