بجالة

بجالة. [ ب َ ل َ ] (ع اِ) زن با عظمت و جمال که او را تعظیم کنند. (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).
- بنوبجالة ؛ بطنی است از عرب . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).